یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِینَ
آل عمران آیه 171
آنان را مژده نعمت و فضل خدا می دهند و خدا پاداش مؤمنان را تباه ، نمی کند
They rejoice on account of favor from Allah and (His) grace, and that Allah will not waste the reward of the believers.
ترجمه ها:
ترجمه فولادوند
بر نعمت و فضل خدا و اینکه خداوند پاداش مؤمنان را تباه نمىگرداند، شادى مىکنند.
ترجمه مجتبوی
ایشان به نعمت و بخششى که از خداست و به این که خداوند مزد مؤمنان را تباه نمىکند، شادمانند.
ترجمه مشکینی
به نعمت و بخششى از سوى خداوند شادمانند و نیز از این که خداوند پاداش مؤمنان را تباه نمىسازد.
ترجمه بهرام پور
آنها به نعمت و کرم خدا و این که خدا پاداش مؤمنان را تباه نمىکند شادمانند.
تفاسیر:
بقیه تفاسیر همانند آیه قبلی است.
تفسیر نور
1- در عالم برزخ، بشارت وشادمانى وجود دارد. «یستبشرون» 2- شهدا به نعمت و فضلى مىرسند که براى ما شناخته نیست. کلمه «نعمة» و «فضل» نکره آمده است. 3- پاداش عملکرد مؤمنان، بیمه شده است. «لایضیع اجر المحسنین» 4- وعدهى تضمین پاداش، انگیزه عمل است. «لایضیع»
تفسیر اطیب البیان
(171) (یستبشرون بنعمه من الله و فضل و ان الله لا یضیع اجرالمؤمنین ):(و آنها را به نعمت و فضل خدا بشارت می دهند و به اینکه خداونداجر مؤمنان را ضایع نمی گرداند)،استبشار در اینجا اعم از بشارت برای مؤمنان وخودشان است و نکره آوردن نعمت و فضل برای آنست که ذهن شنونده در باره فضل ونعمت تا حد نهایت آن سیر کند و افاده عموم را می نماید و اجر تنها درمورد استحقاق می باشد ومؤمنین مستحق فضل هم هستند، پس خدا اجر آنها رااز بین نمی برد.
تفسیر کشاف
(فرحین بما آتاهم الله من فضله ) و هو التوفیق فی الشهادة و ماساق إلیهم من الکرامة و التفضیل علی غیرهم ، من کونهم أحیاء مقربین معجلا لهم رزق الجنة و نعیمها. و عن النبی صلی الله علیه و سلم " ما أصیب إخوانکم بأحد جعل الله أرواحهم فی أجواف طیر خضر تدور فی أنهار الجنة و تأکل من ثمارها و تأوی إلی قنادیل من ذهب معلقة فی ظل العرش " ( و یستبشرون ب) إخوانهم المجاهدین (الذین لم یلحقوابهم ) أی لم یقتلوا فیلحقوابهم ( من خلفهم ) یرید الذین من خلفهم قد بقوا بعدهم و هم تقدموهم . و قیل : لم یلحقوابهم ، لم یدرکوا فضلهم و منزلتهم (ألا خوف علیهم ) بدل من الذین . و المعنی : و یستبشرون بما تبین لهم من حال من ترکوا خلفهم من المؤمنین ، و هو أنهم یبعثون آمنین یوم القیامة . بشرهم الله بذلک فهم مستبشرون به و فی ذکر حال الشهداء و استبشارهم بمن خلفهم بعث للباقین بعدهم علی ازدیاد الطاعة، و الجد فی الجهاد ، و الرغبة فی نیل منازل الشهداء و إصابة فضلهم ، و إحماد لحال من یری نفسه فی خیر فیتمنی مثله لإخوانه فی الله ، و بشری للمؤمنین بالفوز ف ی المَب . و کرر(یستبشرون ) لیعلق به ماهو بیان لقوله ( ألا خوف علیهم و لا هم یحزنون ) من ذکر النعمة و الفضل ، و أن ذلک أجرهم لهم علی إیمانهم یجب فی عدل الله و حکمته أن یحصل لهم و لا یضیع . و قری ء ( و أن الله ) بالفتح عطفا علی النعمة و الفضل . وبالکسر علی الابتداء و علی أن الجملة اعتراض ، و هی قراءة الکسائی . وتعضدها قراءة عبد الله : والله لا یضیع.